Diabetes Mellitusa Bağlı Hipoglisemi Riski (DM); insülinin kısmi ya da tam yokluğunun neden olduğu, kan şekeri yüksekliği ile karakterize bir rahatsızlıktır. DM sendromu olan hastalarda görülen aşırı terleme, halsizliğe ve hafif baygınlığa Hipoglisemi denir.
Etiyolojik Faktörler
- Tip | DM
- Tip II DM
- Teropatik rejime uymada güçlük
- Aşırı dozda insülin
- Uzun süre açlık
Metabolik-endokrin bozukluklar - Malnütrisyon
Diabetes Mellitusa Bağlı Hipoglisemi Tanımlayıcı Özellikler
- Titreme
- Terleme
- Halsizlik
- Huzursuzluk
- Güçsüzlük
- Baygınlık hali
- Düzensiz beslenme
AMAÇ: Hastada hipoglisemi belirti ve bulgularının görülmemesidir.
HEMŞİRELİK GİRİŞİMLERİ
1. Hastada hipoglisemi riskine sebep olabilecek faktörlerin belirlenmesi sağlanmalı.
2. Kan şeker takibinin düzenli aralıklarla yapılması sağlanmalı.
3. Hastaya diyabete yönelik beslenme planı uygulanmalı.
4. Diyabet ve beslenmenin önemi hasta ile tartışılmalı.
5. Ara öğünün öneminin ve düzenli beslenmenin, öğün atlamamanın önemi hasta ile konuşulmalı.
6. Hipoglisemi belirtileri hasta ve hasta yakınlarına öğretilmeli.
7. Diyabet ilaçları ve insülin kullanım şekilleri hasta ve yakınlarına öğretilmeli.
8. Hastalık, hastalığın komplikasyonları, diyeti, egzersizin önemi konularında hasta ve yakınlarına eğitim verilmeli.
9. Diyetisyen ile işbirliği yaparak diyeti düzenlenmeli.
10. Hastanın tedavi ve bakımına aktif bir şekilde katılımı sağlanmalı.
Bir önceki yazımız olan Bulantı Kusmada Hemşirelik Bakımı başlıklı makalemizde bulantı, hemşire bakım planı ve kusma hakkında bilgiler verilmektedir.
